تو تمومِ خاطراتم ردپات تو زندگیمه
اینکه میگم زندگی نیست این عذابِ بندگیمه
بین دستای من و تو فاصله قد ی دریاست
وقتی چشمامو میبندم موجِ این فاصله زیباست
رفتی و با رفتن تو خاطراتت جون گرفته
تو بدون هرجا که باشی خاطرت خیلی عزیزه
موجِ این اشکا رو گونم برده خنده رو زیادم
تو چه زود رفتی عزیزم من هنوزم چشم براتم
توی این حسی که دارم قول میدم واست بخونم
شایدم خدا شنیدو گفت بزار با تو بمونم
مهران محمودپناه
این شعر به این قشنگی چرا لایک و کامنت نداره
بی احساسا. خخخخخخ
ممنون