اگه موندم تو این، روزای آخر
میخوام حرفای من یادت بمونه
ولی مُردم اگه به دست تقدیر
گلم،حرف دلم یادت میمونه؟
عجب تلخ بشینی و ببینی
که هیچ راهی واسه موندن نَمونه
اینم تقدیر من بود ای عزیزم
که این حسرت توی قلبم بمونه
بدون هر کاری کردم من براتون
میخوام ی جا، تو ذهنتون بمونه
وظیفهام بود گلم،هرکاری کردم
نشونهاش ببین،هست توی خونه
ی چند سالی شیرین زندگی کردیم
همش به لطف تو بود توی خونه
تو این گرمای وحشتناک سوختم
به لب هرگز نیاوردم بهونه
دلم پُر بود نوشتم چند بیتی
بزار این درد توی جونم بمونه
ولی این آخر دنیا که نیستش
که بعد مرگ من حرفام میمونه
منو یادم بیارید گاه گاهی
بد اخلاقی نکردم توی خونه
ببخشیدم اگه ناخواسته میرم
من از دنیا ندیدم یک نشونه
میام دنیا ولی یکباره دیگه
شاید جایی که هیچ حرفی نمونه
مهران محمودپناه
چقدر ساده ولی چقدر سوزناکه
ممنون از نظرتون شعری که از دل بیاد بگمانم درد داره و اینکه تو چه شرایطی باشی